Polipropilen elde ediliş şekillerine göre üç ana gruba ayrılır..

1) İSOTAKTİK POLİPROPİLEN

İsotaktik Polipropilen (PP) 1954 yılında Prof. G. Natta ve ekibi tarafından bulunmuştur ve 1957 yılında endüstriyel üretimi başlamıştır.

PP petrolün damıtılmasından türetülen hidrokarbon gazı olan Propilenin özel bir katalizör ile polimerleştirilmesi ile üretilir.

Polimerizasyon sırasında birbiri üzerine bağlanan yüksek sayıda propilen molekülleri spiral (helezonik) zincir oluştururlar. Propilen moleküllerinin helezonik şekil almasıyla meydana gelen maddeye PP denir.

PP nin molekülleri hidrojen ve karbon atomlarından oluşur, ve yüksek sayıda spiral zincir katı ortamda birleştiğinde ince bir film oluştururlar ve küresel bir şekilde büyürler. Bundan dolayı PP nin mikroskobik yapısı çok sayıda küresel şekilden oluşur.

2) KOPOLİMER POLİPROPİLEN

Eğer küçük küresel etilen propilen lastik parçacıkları, isotaktik PP nin matris yapısı içinde yayılırsa farklı bir faz polimeri olan Kopolimer elde edilir.

Kopolimer PP nin kırılma mukavveti isotaktik PP ye nazaran daha yüksektir. Bunun sebebi ise içine katılan lastik parçacıklarının darbe enerjisini emmeleridir. Ne kadar çok lastik katılırsa o kadar kırılma mukavemeti yükselir.

3) RANDOM KOPOLİMER POLİPROPİLEN

Etilen bazlı gruplar isotaktik spiral zincirlerine ilave edilirse Random Kopolimer oluşur. Random Kopolimerler İsotaktik PP ile karşılaştırıldığında;

* Benzer darbe mukaveti,
* Daha fazla elastikiyet,
* Düşük erime noktası,
* Yüksek saydamlık,

İle farklı karakteristik özellikler gösterirler

Sonuç olarak yukarıda üç akraba plastik materyaller propilenin polimerizasyonu ile elde edilmişlerdir.

PP nin saf olması sayesinde gıda ve eczacılık gibi hassas sektörlerde rahatlıkla kullanılabilirler.